Bağırmak geliyor içimden,
Aşkım, canım, hayatım, birtanem demek…
Seslenmek, tebessümün olmak
Sımsıkı sarılmak boynuna
öpücüklerimle boğmak adeta…
Yapamıyorum…
Ağlamak geliyor içimden,
özlemim, dünya güzelim
Maviş maviş bakan gözlerine dalıp
Yolculuk yapmak istiyorum tebessüm ederek..
Yapamıyorum.
Pamuk ellerini tutup sevmek istiyorum
Tebessümümle…
öpmek, okşamak, sürmek yanaklarıma
Gülen yüzünü seyretmek doyasıya
Yapamıyorum.
Zaman…
Kelimede dahi meymenet yok.
Ne menem bir şey bu zaman-aman-ama-zam
Olumsuzluk
Soldan sağa
Yukarıdan aşağıya
Ve ne kadar da çok dillerde.
Doğru Zaman çok mu zor.
Doğru ınsan’a Yanlış Zaman
Hoş Zamanın doğrusuda çok nadir olmalı
O zaman geldiğinde durur mu acaba Doğru ınsan
Zamanı gelip Azrail kapıyı çaldığında
düşünüyordur herkes
Kimi sevdim
Kim beni sevdi
Hayat bu… kesin
Ne ticaret, ne para, ne pul ne de başka bir şey…
Hayat sevmek.
Hayat sarılmak sevdiğine
Hayat üzmemek sevdiğini
Hayat gülmek, güldürmek, neşeli olmak.
Hayat mutlu edebilmek sevdiğini…
Hayat tebessümünde payı olmak sevdiğinin
Hayat yetinmeyi bilmek olmalı.
Doğru ınsan…Yanlış Zaman…
Doğru Zaman….Yanlış ınsan.
Hayat oyun oynuyor karıncalara
Yaşam saydam adeta
Boşluk
Hepimiz obje…
Boşlukta yaşıyoruz.
Seviyorsan sevdiğini haykır, söyle.
Varsın dolsun gözlerim düşündüğümde
Engellemem ki hayalini, ayrılmasın gözümün önünden
Ne sabahın aydınlığı ve odama yayılan güzel kokusunda
Yeni bir güne başlarım sensiz.
Ne de yaşamın gömülen karanlığında
Unuturum seni.
Hep koklarım.
Hep sarılırım.
Hep severim seni