aşk..
aşk … kimsesiz zamanlarında sana uzanan geçici bir el öyle sıkı tutarsın ki o çaresizlikte o yalnızlıkta bütün hücrelerini kaplar apansızca ve birgün sen ayağa kalkınca bırakır elini gider… kuytu…
bak ellerim burada…
Sen yoktun, geceyi bin yıldıza bölerdim. Uykuyu kendime haram ederdim. Yorgun sabahlara güneşsiz yarınlara uyanırdı her gün yüreğm. Kime sorsam bilmezdi seni. Öfkem onlara değil kendimeydi hep. Ağlamaksa, içe akıtılan…
Söyleyemem
Sana söyleyemem, Bir hayatı daha bozmamak için, Seni yormamak için, Seni kendimden çok sevdiğim için, söyleyemem sana…. Yıkmak istemediğim için senin kalelerini, Söyleyemem sana… Beni sevmemen için, Beni sevmediğini söylemeni…