Gitme yar,
gidişin bu yüreği söker yerinden
bilmez misin?
gidenler geri dönmezmiş
ya sende dönmezsen…
gitme…ne olur…
ne oldu dünden bugüne?
bu ne öfke yar?
Yalanmıydı o sevgi sözleri?
Sana değilmiydi bunca yapılan?
Sen değiştin sevdiğim…
Yolunu tekrardan çizdin…
Hemde
yanına erişilmez duvarlar örerek…
“Git” dedin bana
yüreğin sızlamadan!
tek gözyaşı dökmeden git dedin!
Oysa bende fırtınalar koptu!”olmuyor artık dediğinde”
ben boşa dönmüşüm demek
sen “nolur gitme sensiz yapamam dediğinde”
…………..
Ben kimseyi sokmadım paylaştığımız tek yüreğe
ya sen?…
Bahane aramışsın kendince
bari beni karalayıcı bir bahane olmasaydı sevdiğim…
Ne kaldı şimdi ellerinde?
Seni ışıltılı görünerek kandıran
yalan bir hayat
Olmamalıydı bu hayat sensiz
Gönülden sevmek nedir bilemedin sen yar…
Bağlanmak nedir?Sahiplenmek nedir?
Ya hayatını adamak Sevdiğinin tek tebessümüne?
Bunları bilmeden başlamışsın sen bu yola…
İlk darben değil belki ama
bana koyduğun son darbeydi…
….
Şimdi bıraksam tüm sıkıntıları
ayaklarımın ucundaki sonsuzluğa ulaşan denize!
Kurtulur muyum sence hepsinden?
Yoksa daha da mı büyür korkularım?
“senin yerin dolmaz”derdin
Meğer kimler gelip geçmiş yüreğinden…
…
Şimdi sensiz son bıraktığın yerdeyim
dalgalar öyle masum yaklaşıyorki kıyılara
Sensiz öyle ıssızki burası…
Meğer ben seninle anlamlandırmışım
şu küçük mekanı…
Seninle olduğum için cennet sanmışım…
Şimdi sensiz bakıyorum bu kumsala…
bu denize…
bu sonsuzluğa…
Seven yürek ölümü göze alır,aşar engelleri gider sevdiğine
……
Ben zor biriyim deyip durdun
Ne zoru be sevdiğim?
Sen o kadar basitsinki bu hayatta!
Ben senin kollarına bıraktım tüm sevgimi…
Kucakla,sar ,öp,kokla onu diye…
Meğer senin için yanlış adresmişim…
Yalanmışım senin için….
Yokmuşum bu dünyada…
Hiç de varolmayacak bir beden…
