Sensizliğin ertesinde buruk mutluluklarımı,
Karanlıklarla takas ediyorum…
Dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.,
Her şeyin başladığı yere…
Ve dudaklarından dökülen kahrolası “Bitti !” deyişin,
Çınlıyor kulaklarımda…
Bütün ışıklarımı söndüren karanlığın,
Hüküm sürüyor gündüzlerimde…
Gittin ve kendi ellerinle ittin beni yalnızlığa…
Oysa, adım adım ilerleyecektik sonsuz’a…
Issız yüreğinin mavi’sinde
koşarken sevgine,
Kurduğun yalanlara takılıp düşeceğimin farkına varmamışım…
Hiçe saydığın hayatımı beş para etmez yüreğine
Oyuncak ettiğinin farkına varmamışım…
Her şeye rağmen “Sevdiğim…” diyorum.
Sevdalar, mutluluklar, yarınlar senin olsun diyorum.
Dönsen de hiç bir şey yerli yerinde olmayacak…
Çoktan gitmiş olacağım sana dair her şeyden…
Gözlerin dalacak çok uzaklara.
Parlayan bir yıldız ucunda gözlerimi bulacaksın…
Anlayacaksın gittiğinden beri hiç yaşamadığımı…
Anlayacaksın gittiğimi…
Anlayacaksın ne yitirdiğini