insan neden, neyi özler ki
özlemin kaynağı sevilenden gerek
anımsattı insan olduğumu oysa korkuyorum delice insan olmaktan
ama özlüyorum kahretsin
vazgeçmeden bir gülüş mesela
ukalaca kıvrılan dudaklarda
ya da bir kahkaha
saklanan gerçekler arkasına
ama kahretsin özlüyorum
deniz kokusu olmayan
bir ıstanbul gibi
toprak kokusu olmayan
yağmur sonrası mesela
kahretsin ki
delice özlüyorum inanamıyorum
öperken dokunurken
kokusunu içime çekerken
özleyeceğim belli
hatta onu özlemeyi tutunacağım belli ki bu özleme
ağrılarım olacak
uyandıran gece vakitleri ansızın
depremlerini yıkıntılarını özleyeceğim
belli deliler gibi olgunlaşırken
hamlığımda özleyeceğim sıkışıp burulacak yaşamım
bilmediğim kıskançlığı öğretecek mesela
gözlerime yapışık çığlıklarım
biliyorum
Deliler gibi özleyeceğim Belli seveceğim
Zehirli hançerini uzakların
Belli özlerken öpeceğim
